1.వస్తా వట్టిది... పోతా వట్టిది! ఆశ ఎందుకంటా? చేసిన ధర్మము చెడని పదార్థము... చేరును నీవెంట..2.నువ్వు తినే ప్రతి ఒక మెతుకు ఈ సంఘం పండించింది గర్వించే ఈ నీ బ్రతుకు సమాజమే మలిచింది ఋణం తీర్చు తరుణం వస్తే తప్పించుకు పోతున్నావా తెప్ప తగలపెట్టేస్తావా ఏరు దాటగానే...

14, సెప్టెంబర్ 2020, సోమవారం

Happy birthday my dear sweet sister 03.09.2020

జీవితమంటేనే కష్ట సుఖాల కలయిక. కానీ కష్టం (చిన్నదైనా / పెద్దదైనా) వచ్చినప్పుడు, తట్టుకొని గుండె నిబ్బరతో పోరాడడం అందరు చెయ్యలేని పని.

చదువుకోవడం కోసం తల్లి తండ్రులకు దూరంగా వుంది బంధువులతో వుండి చదువు కొనసాగించడమే కాకా, కొన్ని సంవత్సరాలు ఒక పూట కూడా సరిగా తినని రోజులు...

_అనారోగ్య పరిస్తితులలో కూడా చలించక, మొక్కవోని ధైర్యంతో కర్మ ఫలాన్ని ఆనందంగా అనుభవించి, ఇంటి పరిస్తితుల దృష్ట్యా పై చదువులు చదువుకోలేక, స్కూల్ లో టీచర్ గా జాబ్ చేస్తూ కుటుంబానికి ఆర్ధిక చేయూతను ఇవ్వడం, ఇప్పుడు కూడా దానిని కొనసాగిస్తూ భర్త కి చేదోడు వాదోడు వుంటూ, సహనం, అణకువతో ఇద్దరు పిల్లలతో ఆనందంగా జీవితాన్ని కొనసాగిస్తున్న *మా "శ్రీ లలిత" అక్కకు హార్దిక జన్మదిన శుభాకాంక్షలతో...*_

నాకు బాగా గుర్తు... మేమిద్దరం (1996-98) రూమ్ లో వున్నప్పుడు చుట్టూ పక్కల వారి న్యూస్ పేపర్ లు తెచ్చుకొని, వాటిని వివిధ సైజు లలో కవర్ లు చేసి స్వీట్ స్టాల్స్ లోనూ, మెడికల్ షాప్స్ లోను వేసుకొని కొంత సంపదించే వాళ్ళం. అపెండిసైటిస్ ఆపరేషన్ అయి. *నడుము నొప్పిగా వున్నా సరే మా చిన్న గదిలో గోడకు అనుకోని కూర్చొని టప టప కవర్ లు చేసి పడేస్తూ వుండేది మా అక్క. అమెది ప్రొడక్షన్ డ్యూటీ,* నాది మార్కెటింగ్ అంటే ప్రతి షాప్ కి వెళ్లి అడిగి కవర్ లు అమ్మడం. వాళ్ళు డబ్బులతో పాటు అప్పుడప్పుడు బోనస్ గా ఎదో స్వీట్ ముక్క లు ఇచ్చే వారు, దానిని ఇంటికి తెచ్చుకొని అపురూపంగా తినేవాళ్ళం.

6 నుంచి 10వ తరగతి దాకా నెల్లూరు ములాపేట లో నేను చదివిన ESRM స్కూల్ లో గాని, మాకు ఫ్రీ గా ట్యూషన్ చెప్పిన నాగేంద్ర సర్ ట్యూషన్ లో టీచర్స్ *నన్ను లలిత తమ్ముడుగానే గుర్తుపట్టేవారు.*

అక్క సంపాదించి కొనుకున్న వస్తువల మీద పురుష అహంకారంతో నేను పెత్తనం చెలాయించే తరుణంలో మేమిద్దరం ఎప్పుడు కొట్టుకుంటేనే వుండేవాళ్ళం. *మా కుటుంబం కోసం నేను చేసిన దానికంటే ఒక పిసరు ఎక్కువే చేసింది మా అక్క.*

ఇలా చెప్తూ పోతూ వుంటే చాలా వున్నాయి లెండి. అందుకే నేను పెద్ద వాడ్ని అయ్యి ఎదో నా కాళ్ళ మీద నేను నిలబడ్డాను కాబట్టి వారికీ ఎప్పుడు... ఏదీ... లేదు అనకుండా చూసుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తున్నా..... అది నేను తనకి ఇచ్చే బహుమతి.....

*చిన్నపటి నుంచే పరిస్తితులకి అనుగుణంగా సర్దుకుపోయి ఎలా బతకాలో...అలాగే కష్టాలకి ఎదురొడ్డి ఎలా నిలవాలో చేసి చూపించిన మా అక్క ఎంటే ఎంతో ప్రేమ, ప్రేరణ...మరొక్కసారి హార్దిక జన్మ దిన శుభాకాంక్షలతో....మీ అమ్మ శ్రీనివాస్*





జీవితమంటేనే  కష్ట సుఖాల కలయిక.  కానీ కష్టం (చిన్నదైనా / పెద్దదైనా) వచ్చినప్పుడు, తట్టుకొని గుండె నిబ్బరతో పోరాడడం అందరు చెయ్యలేని పని.

చదువుకోవడం కోసం తల్లి తండ్రులకు దూరంగా వుంది బంధువులతో వుండి చదువు కొనసాగించడమే కాకా, కొన్ని సంవత్సరాలు ఒక పూట కూడా సరిగా తినని రోజులు...

_అనారోగ్య పరిస్తితులలో కూడా చలించక, మొక్కవోని ధైర్యంతో కర్మ ఫలాన్ని ఆనందంగా అనుభవించి, ఇంటి పరిస్తితుల దృష్ట్యా పై చదువులు చదువుకోలేక, స్కూల్ లో టీచర్ గా జాబ్ చేస్తూ కుటుంబానికి ఆర్ధిక చేయూతను ఇవ్వడం, ఇప్పుడు కూడా దానిని కొనసాగిస్తూ భర్త కి చేదోడు వాదోడు వుంటూ, సహనం, అణకువతో ఇద్దరు పిల్లలతో ఆనందంగా జీవితాన్ని కొనసాగిస్తున్న *మా  "శ్రీ లలిత" అక్కకు హార్దిక జన్మదిన శుభాకాంక్షలతో...*_

నాకు బాగా గుర్తు... మేమిద్దరం (1996-98) రూమ్ లో వున్నప్పుడు చుట్టూ పక్కల వారి న్యూస్ పేపర్ లు తెచ్చుకొని, వాటిని వివిధ సైజు లలో కవర్ లు చేసి స్వీట్ స్టాల్స్ లోనూ, మెడికల్ షాప్స్ లోను వేసుకొని కొంత సంపదించే వాళ్ళం. అపెండిసైటిస్ ఆపరేషన్ అయి. *నడుము నొప్పిగా వున్నా సరే మా చిన్న గదిలో గోడకు అనుకోని కూర్చొని టప టప కవర్ లు చేసి పడేస్తూ వుండేది మా అక్క. అమెది ప్రొడక్షన్ డ్యూటీ,* నాది మార్కెటింగ్ అంటే ప్రతి షాప్ కి వెళ్లి అడిగి కవర్ లు అమ్మడం. వాళ్ళు డబ్బులతో పాటు అప్పుడప్పుడు బోనస్ గా ఎదో స్వీట్ ముక్క లు ఇచ్చే వారు, దానిని ఇంటికి తెచ్చుకొని అపురూపంగా తినేవాళ్ళం.

6 నుంచి 10వ తరగతి  దాకా  నెల్లూరు ములాపేట లో నేను చదివిన ESRM స్కూల్ లో గాని, మాకు ఫ్రీ గా ట్యూషన్ చెప్పిన నాగేంద్ర సర్ ట్యూషన్ లో టీచర్స్  *నన్ను లలిత తమ్ముడుగానే గుర్తుపట్టేవారు.*

అక్క సంపాదించి కొనుకున్న వస్తువల మీద పురుష అహంకారంతో నేను పెత్తనం చెలాయించే తరుణంలో మేమిద్దరం ఎప్పుడు కొట్టుకుంటేనే వుండేవాళ్ళం.  *మా కుటుంబం కోసం నేను చేసిన దానికంటే ఒక పిసరు ఎక్కువే చేసింది మా అక్క.*

ఇలా చెప్తూ పోతూ వుంటే చాలా వున్నాయి లెండి. అందుకే నేను పెద్ద వాడ్ని అయ్యి ఎదో నా కాళ్ళ మీద నేను నిలబడ్డాను కాబట్టి వారికీ ఎప్పుడు... ఏదీ... లేదు అనకుండా చూసుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తున్నా.....  అది నేను తనకి ఇచ్చే బహుమతి.....

*చిన్నపటి నుంచే పరిస్తితులకి అనుగుణంగా సర్దుకుపోయి ఎలా బతకాలో...అలాగే  కష్టాలకి ఎదురొడ్డి ఎలా నిలవాలో చేసి చూపించిన మా అక్క ఎంటే  ఎంతో ప్రేమ, ప్రేరణ...మరొక్కసారి హార్దిక జన్మ దిన శుభాకాంక్షలతో....మీ అమ్మ శ్రీనివాస్*





Happy Birthday Sankar Rao Garu 31.08.2020

శంకర్ రావు గారు మా అశ్వ ఫామిలీ లో ఒక కుటుంబ సభ్యులు, మా యూత్ లీడర్.... మాలో ఎంతో మందికి ప్రేరణ.

ఏ కార్యక్రమమైన నేనున్నాను అంటూ ముందుండేవారు. మా కుటుంబానికి అయితే వ్యక్తిగతంగా ఒక మేన మామ లాగా... వారిద్దరూ మమ్మల్ని ఎంతో అప్యాయంగా చూసేవారు. గత 3 సంవత్సరాల నుంచి మేము వారిని, వారి ప్రేమ ని, వారి ప్రేరణను, వారి సలహాలను ఎంతో మిస్ అయ్యాము.

ప్రతి ప్రాజెక్ట్ లో కూడా ఎన్నో సలహాలు ఇచ్చి ప్రాజెక్ట్ అభివృద్ధికి తోడ్పడేవారు.

యువతరం నేర్చుకోవాల్సిన ఒక అద్భుతమైన గుణం లేదా లక్షణం ఏమిటంటే ఎన్నో సలహాలు ఇచ్చేవారు, కానీ అవి ఆచరించడం, పాటించడం మాకున్న వనరులను బట్టి చేసే అవకాశం ఇచ్చేసేవారు. కానీ మనసులో వెంటనే పాటించలేదు అనే కించిత్ కోపం లేకుండా మిగతా కార్యక్రమాలలో అంతే ఆక్టివ్ గా పాల్గొనేవారు. ఇలాంటి ఆలోచన, పరిపక్వత ఈ కాలంలో కార్యకర్తలలో చాలా కొరవడింది.

మీరు ఆయురారోగ్యాలతో కలకాలం ఆనందంగా ఉండాలని కోరుకుంటూ హార్ధిక జన్మదిన శుభాకాంక్షలు సర్. మీ అమ్మ శ్రీనివాస్


Many more happy returns of the day Siva Sankar Kantheti

శివ తరువాత నాగార్జున తెలియనోడు ఉండడు.... జీవన విద్యలో శివ శంకర్ కంతేటి తెలియని వారుండరు.

అశ్వ డ్రీమ్ ప్రాజెక్ట్ అయిన విలువలతో కూడిన స్కూల్ మొదలు పెట్టాలి అనే ఆలోచన ఎప్పటికి ఫ్రెష్ గా ఉండడానికి కారణం, చెయ్యగలను అనే నమ్మకం ఇచ్చింది, వచ్చింది మటుకు అజిమ్ ప్రేమ్ లాంటి దేశంలోనే పేరెన్నికగన్న విశ్వవిద్యాలయంలో MA ఎడ్యుకేషన్ చదివి, దాదాపు 7 రాష్ట్ర ప్రభుత్వాలతో కలసి పనిచేసిన ఒక టీచర్ ఎడ్యుకేటర్ అయిన శివ మనతో వున్నాడు అనే భావనే.

అతను ఇచ్చే సలహాలు మన అశ్వ ఎడ్యుకేషన్ ప్రాజెక్ట్ లో చేస్తున్న చిన్న చిన్న కార్యక్రమాల నుంచి మార్పు దిశగా ప్రయత్నం చేసే CHDHC కి మొదలెట్టదానికి కారణం కూడా శివ నే... అలాగే నేను, హరిత ఈ రోజు ఇలా ఆనందంగా విప్రో తో కలసి ప్రాధమిక పాఠశాలల్లో పిల్లల భాషాభివృధ్ధికి సంబంధించి నేర్చుకోవడం, పరిశోధన, ప్రయోగాలు చెయ్యడంలో మాకు దిశా నిర్ధేశం చేసింది మన సైకిల్ చైన్ శివనే..

శివ మాట్లాడితే ఎదో బాబా బోలేనాథ్ అనుకుంటాం, కానీ నాకంటే దాదాపు అరడజను సంవత్సరాలు చిన్నోడు అని ఎవ్వరికీ తెలీదు, అతనితో మాట్లాడితే మనం అస్సలు గుర్తుపట్టలేం. గురువు గారు చాలా పెద్దోరు అనుకుంటాం...

ముక్కుపచ్చలారని వయస్సులో ఎయిర్ ఫోర్స్ లో ఉద్యోగం మానేసి, ఎంతో సంపాదించే అవకాశాన్ని వదులుకొని, రామకృష్ణ మఠం, వ్యక్తిత్వ వికాసం ఇలా ఎన్నో తిరగేసి అలుపెరగక.. జీవిత లక్ష్యం కోసం, సమాజ సేవ కోసం మార్గాన్ని వెతికి వెతికి విసికిన సమయంలో తనని ఆపగలిగిన జ్ఞానం / మజిలీ "జీవన విద్య". ఇది చా...లదు మనోడు సమాజం కోసం ఎంత చేసాడో, ఆలోచిస్తాడో సెప్పడానికి...

ఇక నీ ప్రయోగాలకు కూసింత విశ్రాంతి ఇచ్చి, జీవితం నీకే అంకితం అన్నట్టు CHDHC, Value Based School కి మీ పూర్తి సమయం కేటాయించాలని కోరుకుంటూ.... నా జీవితంలో నేను నా లక్ష్యం దిశగా పయనించడానికి, ఇంత ఆనందంగా ఉండడానికి కారణమైన... నా జీవితంలో ముఖ్యమైన వ్యక్తులలో ఒకడు...మన ఒకే ఒక్కడు... శివుడు.... ఎప్పుడూ ఆనందంగా, ఆహ్లాదంగా, ఆరోగ్యంగా ఉండాలని కోరుకుంటూ... హార్ధిక జన్మదిన శుభాకాంక్షలు మిత్రమా.... మీ శీనయ్య (అమ్మ శ్రీనివాస్)