*పోయాక, పాడెక్కాక.... చాలా మంచివారని, వారిలోని గొప్ప గుణాలు వెలికితీసి కొనియాడుతావు...*
*కానీ ప్యాణంతో మన పక్కనేనో, పంచనో బతికున్నప్పుడు మాత్రం, ఎప్పుడూ వారిలో తప్పులను వెతుకుతూ, బంధాలను, సంబంధాలను బతుకు జీవుడా అని కొనసాగిస్తూ...* ఎవరికి వారే యమునా తీరే అనే తీరులో, దగ్గరగా ఉంటూనే మధ్య గోడలు కట్టుకు బతికేస్తావు...
అట్ట కాక, *ఎటువంటి పరిస్తితులలోనైనా, ఎలాంటి వ్యక్తులు, వ్యక్తిత్వాల మధ్య వున్నా, నువ్వు(నేను,మనం) మనుషుల మధ్య విభేదాలు పెంచక, ఒక మంచి వాతావరణాన్ని సృష్టించగలిగితే.....* ఇంకేముంది మనం ధన్యజీవులమైనట్టే, మనకి పరిపక్వత వచ్చినట్టే, అలాగే మనతోనపాటు ఇతరుల సుఖ సంతోషాలకోసం ప్రయత్నిస్తున్నట్టే....
అటుల కాక విభేదాలను సృష్టిస్తూ, రెచ్చగొడుతూ, అగ్నికి ఆజ్యం పోస్తుంటే మాత్రం.... *చివరికి బాధపడేది నువ్వు, నేను, మనమే సుమీ.... ఎందుకు బతికినంత కాలం ఈ మనస్సాంతి లేని అంతర్యుద్ధాలు... బతుకు అర్ధం సమజ్ గాలేదనే మనకి. అయ్యా, సమజ్ గాలేదని మనం ఒప్పుకుంటామా ఏంది.* మనల్ని మనం మోసం చేసుకుంటూనే ఉంటాం.
కాబట్టి *కామ్రేడ్స్ మనం బ్రతికి ఉన్నప్పుడే పక్క మనిషిలో మంచిని, మానవత్వాన్ని మాత్రమే చూస్తూ, ఆనందంగా బతికితే పోలా...అదిరిపోలా....*
*అప్పుడప్పుడు నా అనంతరంగం యొక్క ఆవిష్కరణ జరుగుతూ ఉంటుంది, అవన్నీ ఈ బ్లాగ్లో ఆవిష్కరించటం జరిగింది.*
http://ammasrinivas4u.blogspot.com/search/label/1.%20నా%20రాతలు%20%2F%20My%20Writtings?m=0
*శుభం భూయాత్.....*
మీ అమ్మ శ్రీనివాస్
2018/12/28 11:56
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి