మనసులో అనుభూతులను నలుగురితో పంచుకోవాలి అన్న ఆకాంక్షకు రూపం ఈ నా ప్రయత్నం.నాకు మన దేశం గురించి,మన సంప్రదాయాలు,అలవాట్లు, ఆచారాలూ,పద్దతులు మరియు మనం ప్రపంచం మొత్తానికి ఇచ్చిన ఆధ్యాత్మిక జ్ఞానం అన్న,దాని గురించి తెలుసుకోవడం అన్న,చెప్పడం అన్న చాలా ఇష్టం.అందుకే నా అంతరంగాన్ని,భావాలను,నాకు తెలిసిన,నేను సేకరించిన సమాచారాన్ని ఒక దగ్గర చేర్చాలనే ఈ బ్లాగ్ స్టార్ట్ చెయ్యడం జరిగింది.నేను ఎక్కడైనా చదివిన,చూసిన,నాకు తెలిసిన మంచి సమాచారాన్ని ఇందులోపొందుపరచి అందరికి ఒక బ్లాగ్ లో ఇవ్వాలని ఆసిస్తూ మీ శ్రేయోభిలాషి
14, మార్చి 2010, ఆదివారం
మా అమ్మ
నా మోము చిన్నబోతే
తను చిన్నబుచ్చుకుంటుంది
నే ముభావంగా ఉంటే
భారమైన నిట్టూర్పవుతుంది
నా కంట నీరు చిందితే
తనో వర్షించే మేఘమౌతుంది
నే రావడం ఆలస్యమవుతే
వాకిట తలుపౌతుంది.
అర్థరాత్రి దాకా నా గదిలో దీపం వెలిగితే
దరిచేరిన నిద్రాదేవిని దూరంగా పొమ్మంటుంది
కలత మనసుతో నే కనిపిస్తే, కకావికలమవుతుంది
ఉద్యోగ భారంతో ఉసూరుమని ఇంటికొస్తే
ఉద్దీపించే ఓదార్పులా ఉంటుంది
బడలికతో బద్ధకిస్తే
బలవంతపు గోరుముద్దౌతుంది
అసలే మాత్రం తనకి నే సమయమివ్వకపోయినా
అహరహరం నాకై సతమతమౌతుంది
మౌనంగా నా పని నే చేసుకుంటున్నా
మనిషినైనా ఎదుట ఉన్నానని మురిసిపోతుంది
పుట్టి బుద్ధెరిగాక
పనిలో ఏ సాయమూ చేయకపోయినా
పదుగురికీ నా కూతురు
సాయపడుతోందని గొప్పలు పోతుంది
పదుగురి దగ్గర నటించిన ప్రశాంతత
చిరాకుగా తన ముందు ప్రదర్శిస్తే
చిట్టితల్లికి అంత కష్టమేమొచ్చిందా అని చింతపడుతుంది
అనంతమైన బాధతో అమావస్యలా నేనుంటే
చందనాలు చల్లే చందమామౌతుంది
పిచ్చి అమ్మవు నీవు
పిచ్చిగా ప్రేమించడం తప్ప ఏమీ తెలియదు
అని పరిహసిస్తే
తల్లివై నీ పిల్లల్ని పెంచి చూపించు
అని తెలివిగా తన కోరిక తెలియచేస్తుంది!!
దీనికి సబ్స్క్రయిబ్ చేయి:
కామెంట్లను పోస్ట్ చేయి (Atom)
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి