నిన్ను...
... కనుగొని ప్రేమని చూసాను.
... కోల్పోయి మనసును చూసాను.
... వదులుకుంటూ నన్ను చూసుకుంటున్నాను.
మన్-దారం
మాట రాని ఊసు ఏదొ మౌనమై చూస్తుంది.
ఊహ లేని పలుకు ఏదొ గోడమల్లె కూర్చుంది.
ఊసులకు వారధి, చూపులే కట్టేది.
చూపులకు బాట, తలపులే వేసేది.
తలపులన్ని తలుపులేసి భద్రపరచి ఉంచేవా..?
భద్రమైన మనసు చూసి నిగ్రహమని మురిసేవా..?
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి