*కలలాంటి ఓ మెలకువ...కలలో మాత్రమే సుమీ*

నెలకు ఒక చిన్న మొత్తం (100/- రూపాయలు అనుకుందాం) సమాజం కోసం కేటాయించలేనంతగా *దారిద్ర్య రేఖకు దిగువన మనం ఉన్నామా? అని ఎవరో నన్ను అడుగుతున్నారు...*

పాపం ఉండే వుంటావులే.... ఎందుకంటే తాత్కాలిక ఆనందాల కోసం పెట్టే అన్ని ఖర్చులు కలిపి కనీసం నెలకు 1000/- కు పై మాటే... అలాంటప్పుడు పాపం 100/- బడ్జెట్ కేటాయించడం కష్టమే కదా నీకు... *ఈ 100/- లేకపోతే ఎన్ని ముఖ్యమైన పనులు ఆగిపోయి, నా కుటుంబం వీధిన పడదు... నిజమే సుమీ....*

నిద్రలేచి చూస్తే సమయం ఉదయం ఎనిమిదే.... కళ్ళు నులుముకుంటూ...  *(ఒరేయ్ కలల రాక్షసుడా...) ఓ చెప్పోచ్చావులే, నాకు సంపాదన కోణంలో దరిద్రత లేదు...* ఏదో కొంచెం ఇచ్చే హృదయం లేక, వంద కుంటి సాకులు చెపుతా, విని విననట్టు ఊరుకో.... *ఎందుకంటే పోయేటప్పుడు నేను మొత్తం మూట కట్టుకుపోవాలిరా ఉత్తమోత్తమ...* అంటూ నా అనంతరంగం మళ్ళీ నిద్రలోకి జారుకుంది... మీ అమ్మ శ్రీనివాస్ 2018/06/18 22:20
 http://ammasrinivas4u.blogspot.in/search/label/1.%20నా%20రాతలు%20%2F%20My%20Writtings?m=0